การลงทะเบียนตำบลเป็นแหล่งข้อมูลสำคัญสำหรับการวิจัยลำดับวงศ์ตระกูลของคุณตั้งแต่ก่อนปี 1792 เนื่องจากการรับบัพติศมาของคาทอลิกเป็นบันทึกแรกที่บันทึกในฝรั่งเศส
การลงทะเบียนตำบลหรือ "การลงทะเบียนคาทอลิก" เป็นแหล่งข้อมูลหลักสำหรับการวิจัยของคุณเกี่ยวกับช่วงเวลาก่อนปี 1792 เนื่องจากการรับบัพติศมาเป็นการกระทำครั้งแรกที่ต้องได้รับการจดทะเบียน เป็นข้อบัญญัติของ Villers-Cotterêtsในปี 1539 ซึ่งกำหนดกฎนี้ คำสั่งของบลัวในปี 1579 โดยทั่วไปสำหรับงานแต่งงานและการฝังศพตามภาระหน้าที่ของการจดทะเบียนในทะเบียน แต่การลงทะเบียนตำบลเกี่ยวข้องเฉพาะชาวคาทอลิกและมีความสมบูรณ์ไม่เท่ากันจากตำบลหนึ่งไปยังอีกตำบลหนึ่งการกระทำของทะเบียนตำบลแทบจะไม่เคยปรากฏอยู่ในตารางซึ่งเกี่ยวข้องกับการออกใบผ่านการกระทำทีละคน อย่างไรก็ตามสมาคมลำดับวงศ์ตระกูลบางแห่งได้ค้นหาการลงทะเบียนเหล่านี้บางส่วนซึ่งบางครั้งอาจทำให้งานของคุณง่ายขึ้น
ใบรับรองการบัพติศมา
ความสนใจเป็นพิเศษของใบรับรองการล้างบาปเมื่อเทียบกับใบรับรองสถานะทางแพ่งอื่น ๆ คืออนุญาตให้ระบุตัวตนของพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัวของเด็กได้ การลงทะเบียนตำบลอาจมีอยู่ในศาลากลาง แต่มักจะเก็บไว้ในหอจดหมายเหตุของกรมมากกว่า นอกจากนี้ยังสามารถเก็บใบรับรองการรับบัพติศมาที่ซ้ำกันไว้ในคริสตจักรที่มีการรับบัพติศมาโดยเฉพาะอย่างยิ่งในคริสต์ศตวรรษที่ 19
ใบรับรองบัพติศมากล่าวถึง:
- วันเฉลิมฉลองการล้างบาปก่อนวันเดียวกันหรือวันหลังวันเกิด
- ชื่อของเด็ก
- วันเดือนปีเกิดของเขา
- ชื่อและนามสกุลของบิดาชื่อของมารดา (นามสกุลเดิมของมารดาถูกกล่าวถึงในทะเบียนล่าสุด)
- สถานภาพสมรสของพ่อแม่และภูมิลำเนาของพวกเขา
- นามสกุลและชื่อของพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัวความสัมพันธ์กับเด็กภูมิลำเนาและบางครั้งอาชีพของพวกเขา
- ลายเซ็นของผู้มีชื่อเสียงพ่อทูนหัวและแม่ทูนหัว
ทะเบียนสมรสทางศาสนา
กษัตริย์เฮนรีที่ 3 เป็นผู้ที่ตามคำสั่งของบลัวในปี 1579 ได้ทำการจดทะเบียนสมรสและการฝังศพซึ่งต้องมีการลงทะเบียนบัพติศมาอยู่แล้ว กฎหมายนี้มีจุดประสงค์เพื่อป้องกันการแต่งงานแบบลับๆระหว่างคนที่มีสถานะต่างกัน ด้วยเหตุนี้จึงกำหนดเงื่อนไขหลายประการสำหรับการเฉลิมฉลองการแต่งงานเช่นการมีพยานและความยินยอมของพ่อแม่ของคู่สมรส ข้อกำหนดเพิ่มเติมเกี่ยวกับการเก็บรักษาบันทึกเหล่านี้และเนื้อหาของการกระทำถูกกำหนดไว้ใน Louis Code ในปี 1667
หากคู่สมรสทั้งสองมีความสัมพันธ์กันพวกเขาต้องขอการประทานแห่งความเป็นธรรมจากอธิการ ความสัมพันธ์ทางเครือญาติไม่ว่าจะห่างเหินกันมากหรือน้อยนั้นเกิดขึ้นบ่อยครั้งเนื่องจากคู่รักเกิดขึ้นจากคนในหมู่บ้านเดียวกันและจากภูมิหลังทางสังคมเดียวกัน การประทานถูกร่างขึ้นโดยซ้ำกัน: นาที (การกระทำดั้งเดิม) ถูกเก็บไว้ที่ฝ่ายอธิการและการจัดส่ง (สำเนาการกระทำ) ถูกส่งไปยังนักบวชประจำตำบลที่ต้องฉลองการแต่งงาน"นาที" เป็นสิ่งที่น่าสนใจอย่างยิ่งสำหรับนักลำดับวงศ์ตระกูลเนื่องจากมีแผนภูมิต้นไม้เล็ก ๆ ที่ช่วยให้ย้อนกลับไปหาบรรพบุรุษร่วมกันได้การยกเว้นความสามัคคีส่วนใหญ่มักถูกเก็บไว้ในจดหมายเหตุของแผนก การจดทะเบียนสมรสยังอ้างถึงข้อยกเว้นเหล่านี้ด้วย แต่ความสนใจของพวกเขามีความสำคัญน้อยกว่าเนื่องจากไม่ปรากฏโครงสร้างครอบครัว
bannsนอกจากนี้ยังได้รับการตีพิมพ์สามอาทิตย์ติดต่อกันก่อนแต่งงานที่จะประกาศให้คนของตำบล สิ่งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อหลีกเลี่ยงการแต่งงานระหว่างผู้ที่เกี่ยวข้องหรือผู้ที่แต่งงานแล้ว หวังว่าจะมีคนแจ้งให้เจ้าคณะตำบลทราบหากเขาทราบข้อเท็จจริงเหล่านี้ อย่างไรก็ตามผู้คนสามารถร้องขอโดยมีค่าธรรมเนียมและได้รับการยกเว้นจากการห้าม อาจมีสาเหตุหลายประการสาเหตุหลักส่วนใหญ่มักเป็นการค้นหาเพื่อใช้ดุลพินิจ ข้อยกเว้นการห้ามเหล่านี้เก็บไว้ในหอจดหมายเหตุของกรม
ภายใต้ Ancien Régimeงานแต่งงานมักจะจัดขึ้นในตำบลบ้านของเจ้าสาว วันแต่งงานตั้งอยู่ในช่วงเวลาที่ค่อนข้าง จำกัด เนื่องจากข้อ จำกัด ทางศาสนาต่างๆและข้อ จำกัด ที่เชื่อมโยงกับกิจกรรมทางการเกษตร โดยปกติจะเกิดขึ้นในเดือนพฤศจิกายนมกราคมและกุมภาพันธ์และบ่อยที่สุดในวันอังคารหรือวันพุธ
ทะเบียนสมรสกล่าวถึง:
- วันเฉลิมฉลอง
- ชื่อและนามสกุลของคู่สมรส
- อายุบางครั้งวันเดือนปีเกิดและสถานะของผู้เยาว์หรือผู้ใหญ่
- อาชีพและภูมิลำเนาของคู่สมรส
- นามสกุลและชื่อของพ่อแม่ของคู่สมรสตลอดจนสถานภาพสมรสและอาชีพของพวกเขา
- ยินยอมจากผู้ปกครอง
- วันที่เผยแพร่ของ banns
- วันที่ออกข้อยกเว้นการผสมพันธุ์
- การอ้างอิงสัญญาการแต่งงาน
- ชื่อนามสกุลอาชีพภูมิลำเนาและความสัมพันธ์ในครอบครัวของพยานกับคู่สมรส
- ลายเซ็นของผู้เฉลิมฉลองเจ้าสาวและเจ้าบ่าวพยานและบางครั้งพ่อแม่หรือญาติคนอื่น ๆ ที่อยู่ในพิธี สังเกตว่าลายเซ็นมักถูกแทนที่ด้วยคำว่า "ไม่รู้จะเซ็นอย่างไร" เมื่อประชากรส่วนใหญ่ไม่รู้หนังสือ
การฝังศพ
บันทึกการฝังศพให้ข้อมูลน้อยกว่าบันทึกบัพติศมาและการแต่งงาน ดังนั้นจึงไม่น่าสนใจสำหรับการวิจัยลำดับวงศ์ตระกูลของคุณ เช่นเดียวกับทะเบียนสมรสการจดทะเบียนการเสียชีวิตในทะเบียนตำบลถูกบังคับตามคำสั่งของบลัวในปี 1579
หากต้องการอ่านการฝังศพสิ่งสำคัญคือต้องคำนึงถึงแนวโน้มบางประการที่เกี่ยวข้องกับการสร้างการกระทำ ประการแรกควรทราบว่าอายุที่แน่นอนของผู้คนนั้นไม่ค่อยมีใครรู้จักภายใต้ Ancien Régimeเนื่องจากวันเดือนปีเกิดจะยังคงอยู่ แต่ไม่ใช่ปี อายุถูกกำหนดโดยคร่าวๆและโดยทั่วไปจะถูกประเมินสูงเกินไป นอกจากนี้คุณควรทราบด้วยว่าอาชีพที่กล่าวถึงในใบรับรองการฝังศพไม่จำเป็นต้องตรงกับกิจกรรมหลักของผู้เสียชีวิตเนื่องจากผู้คนมักประกอบอาชีพที่แตกต่างกันขึ้นอยู่กับฤดูกาล ในที่สุดผู้คนก็เคยถูกฝังอยู่ในคริสตจักรเพื่อที่จะเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้น
บันทึกการฝังศพกล่าวถึง:
- วันที่ฝังศพ
- ชื่อและนามสกุลของผู้เสียชีวิต
- อายุของผู้เสียชีวิตและวันที่เสียชีวิต
- อาชีพของผู้เสียชีวิตเช่นเดียวกับสถานที่กำเนิดของเขาหากแตกต่างจากสถานที่ตาย
- สถานภาพสมรสสำหรับผู้หญิงเท่านั้น
- ชื่อและนามสกุลของพ่อสำหรับเด็ก
- ศีลศักดิ์สิทธิ์
- สถานที่ฝังศพ: โบสถ์สุสาน ฯลฯ ...
- ชื่อและนามสกุลของพยานทั้งสองคนตลอดจนอาชีพภูมิลำเนาและความสัมพันธ์ทางครอบครัวกับผู้เสียชีวิต
- ลายเซ็นของผู้มีชื่อเสียงและพยาน